...hiçbir şey eskisi gibi değil...

sisler bulvarından geçtim bugün.
ne sırılsıklamdı.
ne ıslak kaldırımlar parıldıyordu.
ben sadece etrafıma bakıyordum.
geçmişimle yüzleşiyordum.
farklı anlamlar arıyordum.
değer kavramını sorguluyordum.

sisler bulvarından geçtim bugün.
ilk defa kendimi kötü hissetmedim.
ama çok garip hissettim, ne yalan söyleyeyim.
belki karanlık değildi, ondan.
belki yağmur yağmıyordu o ilk seferdeki gibi.
gerçi hava yine bulutluydu ama etkilenmedim.
önüme baktım, geriye değil.
derin bir nefes aldım ve ilerledim.

yine de biliyor musun orasının adını saklayacağım içimde.
başka kimse bilmeyecek sisler bulvarını.
çünkü bu şehirde ondan başka sisler bulvarı olmayacak.
bu da ufak bir sır olarak kalacak aramızda.
milyonlarcası gibi.
ta ki zamanı gelip bazı tabular yıkılana kadar...

bunu da yolda yazıverdim. şiir desem şiir değil kesinlikle, o zaman yazılan güzel şiirlerin hakkını yemiş olurum. düz yazı da değil. birbiri ardına gelen düşüncelerimi sıralayıverdim işte. "bilinç akışı" oluverdi böylece.

*şimdi ben gidicem ya uzaklara, çok uzaklara, çok uzun yıllar boyunca... dönünce herkesi farklı bulucam di mi? onun heyecanı sardı garip bir şekilde. 1 seneye yakın görüşmediğim arkadaşlarımın hayatlarındaki değişiklikleri duyunca kelebekler hopladı içimde, anılar canlandı, bir an önce gidip uzun yılları geride bırakıp onları olduklarından daha da farklı görme isteği kapladı içimi. yarın, bugünden can yakıcı olamaz bence hiçbir zaman çünkü.*