Jane Birkin sings Serge Gainsbourg via Japan

Japonya'daki deprem ve sonrasındaki nükleer felaketten sonra, oraya gittiğinde peşi sıra Japon müzisyenlerle geri gelmiş Jane Birkin. "Jane Birkin sings Serge Gainsbourg via Japan" ismini verdiği turnesini de dikkat çekmek için düzenlemiş. Ama sanki bu turne, 66 yaşındaki bu kadın için, ölene kadar onu taparcasına sevmiş ve onun için şarkılar yazmayı sürdürmüş Serge Gainsbourg'un şarkılarını bir kez daha topluluklara seslendirebilmesinin bir fırsatı gibiydi.

Enerjisi muhteşemdi.
Hâlâ da çok güzeldi.
Twitter'da birkaç yorum okudum, konserin beğenilmediğine dair.
Ama şöyle bir şey var ki;

Gözlerimi kapatıp, anlamadığım Fransızca'sına rağmen, kendimi oradan oraya sürükleniyormuş gibi hissetmek ve gözlerimi açtığımda, sahne ışıkları altında bu kadar sade giyinmiş, bizden biriymiş gibi rahat tavırlarıyla bir eli cebinde sahneyi arşınlayan, ışıl ışıl gözleri, insanın içini ısıtan gülümsemesiyle bizlere bakan ve teşekkür eden O kadını görmek!.. 


Hayat işte böyle zamanlarda daha bir anlamlı ve daha bir güzel!..

İnsanlar olumsuzluk arıyorlar sanki.
Memnun olmasını bilmiyorlar gibi de hani.
Belki mutsuzluğa o kadar çok alıştık ki toplum olarak, bu duyguyu o kadar çok kanıksadık ki, mutsuzluk içimize o kadar işledi ki, mutluluğun ne olduğunu unutuverdik. Küçük şeyler'in değerini yitiriverdik.