Eylül toparlandı gitti iste/ Ekim falan da gider bu gidişle

Aylardan sonra yeniden hayata dair planlar yapmaya başlamanın, hayaller kurabilmenin, hayatı yeniden yasamaya başlamış gibi hissedebilmenin şerefine gelsin dün aksam Göztepe'den Karşıyaka'ya bakıp çıplak ayaklarım ve upuzun elbisemle ışıklarını selamladığım geceye eşlik eden bu güzel şarkı: Fatih Erkoc - Ayakların Çıplak

Gel otur karşıma 

Öyle durma ayakta 

Gel otur anlat bana 

Neden elin dudağında 

Bak yukardan bir ışık 

Sana doğru akıyor 

Ve karanlık gözlerin 

Apaydınlık oluyor 

Ayakların çıplak 

Aklımda kuytular 

Bir elin dudağında 

Kalbimde sancılar 

Fatih Erkoç'un da canlı performansını bir gün seyredebilirim umarım :)